«بن بست»
آقا مهدی: این علامت چیه آقا جواد؟
من: این یعنی که این کوچه بن بسته
آقا مهدی: بن بست یعنی چی؟
من : یعنی راهی که تهش بسته باشه
آقا مهدی: یعنی چی تهش بسته باشه؟ یعنی تهش دیواره؟
من: آره
آقا مهدی: پشت دیواره چیه؟ اصلا تا کجا دیواره؟ چه جوری میشه رفت پشتش آقا جواد؟
من:( سکوت )...........!!
در این موارد به جای سکوت بفرماید :
بزرگ بشی می فهمی !
من این جور وقتا کم نمی آرم. آنقدر جواب چرت و پرت می دم تا اون سکوت کنه!
به علی :
به بچه نباید جواب چرت و پرت داد. توی ذهنش می مونه...
اه! فک کنم تابلو شد که من کی ام!!!
منظورم چرت و پرت از نظر اونه. جوابهایی که فکر می کنم درسته ولی می دونم بچه نمی فهمه.
آقا جواد اولا که چشم
دوما این مهدی رو یه ماچ گنده بکن
به علی:
آهان!
اما بازم به این حرف اشکال وارد می کنم
وقتی آدم با یه بچه با این سن و سال حرف می زنه باید در حد همون سن صحبت کنه نه این که طرف رو با جمله های گنده گنده سردرگم کنه. باید بهش جواب قانع کننده داد و در صورت تشخیص این که پاسخ ما براش قابل درک نیست یحتمل سکوت می تونه یکی از بهترین جواب های ممکن باشه
به آقا مهدی:
خودم می برمت پشت دیوار عزیزم! اما یه شرط دارم!!!
به علی:
آهان!
اما بازم به این حرف اشکال وارد می کنم
وقتی آدم با یه بچه با این سن و سال حرف می زنه باید در حد همون سن صحبت کنه نه این که طرف رو با جمله های گنده گنده سردرگم کنه. باید بهش جواب قانع کننده داد و در صورت تشخیص این که پاسخ ما براش قابل درک نیست یحتمل سکوت می تونه یکی از بهترین جواب های ممکن باشه
همیشه از بچگی همچین سوالهایی تو ذهنم بود، البته هنوزم جوابمو نگرفتم...!
راست میگه نیما!باید درجا ماچش میکردی!
....
نذارین از بن بست بترسه ...
میگفتی یه دیواره یه دیواره که پشتش هیچی نداره...